Hans Sinnige: 23 juni 2004

Goedenmorgen heren,

Spannende dag,

Maar dat is nog niets vergeleken bij de dag van morgen. Onthoud deze datum: Donderdag 24 juni opening 'Gesloten Heusdens 2004'. Er zal nog veel over gesproken en geschreven worden.

U weet immers allen, een kampioenschap met omvangrijke traditie. Begonnen als vriendschappelijke trainingsmatch heeft het zich geleidelijk ontwikkeld tot het prestistiuzene (dat is een moeilijk woord zeg, zelfs mijn spellings-controle is gelost) toernooi zoals we het nu kennen. Met name verleden jaar is gebleken dat het zijn van Gesloten Heusdens Kampioen van waarde gevonden wordt. Joost heeft zijn (geflatteerde) overwinning publicitair maximaal uitgebuit. Ongetwijfeld is zijn goede vorm dit jaar (evenals mijn slechte vorm) direct toe te schrijven aan de emotionele beleving rond Gesloten Heusdens 2003.

Dus: Niks geen training meer, Niets geen vriendschap meer. Vol er op. Alles of niets. Met het mes op tafel.

U begrijpt :de gehele brabantse schaakwereld kijkt hiernaar uit.

Naast het bizarre niveau van de partijen (ik hoef alleen maar te herinneren aan de remise verleden jaar waarbij ik met loper en paard Joost zijn koning niet kon matzetten. Een eindspel waar inmiddels boeken en software voor geschreven zijn, en waar theoretici (oa Cheron) zich in vastgebeten hebben en uitgaan voor winst voor loper/paard.) verdient ook de verslaglegging aandacht. Nobelprijzen voor literatuur is misschien nog iets te hoog gegrepen, maar uitgevers hebben zich al geinteresseerd getoond voor het publiceren van de verzamelde polemieken.

Ik (Maar ongetwijfeld gaat Joost ook zijn bijdrage leveren, nogmaals verwijs ik naar zijn briljante commentaar op de remise-partij hierboven beschreven) zal jullie regelmatig op de hoogte houden.

De reden voor dit schrijven is het gegeven dat de loting verricht is. De manier waarop had (zoals van ons verwacht kan worden) een vernieuwend karakter. Joost en ik spenderen nogal wat studie-tijd met het spelen van schaak-partijen op internet. Via Fritz vanzelfsprekend. Toen wij elkaar daar onlangs tegenkwamen, hebben we al chattend de loting verricht. Toen ik aangaf twee pionnen in mijn handen te hebben genomen, heeft Joost besloten mijn linkerhand te kiezen. Vermoedelijk zal deze manier van loting verrichten een hype gaan worden en mede bijdragen aan het succes van internet-schaken. Laat onthouden worden dat eea voor het eerst in het Heusdens Gesloten is toegepast. Na enig nadenken koos ik wit. Joost heeft op mijn standaard-repertoire (1 e4) weinig weerwoord. Zijn siciliaan is roestig en tegen e5 vreest hij mijn koningsgambiet. Moet hij met e6 danwel c6 in angst-systemen vluchten. (een aanpak waarin zijn stijl niet echt tot zijn recht komt) . Bovendien weet Joost dat ik de laatste tijd ook regelmatig met d4 open. Zijn grunfeld en nimzo-indieer overstijgen het gemiddelde niveau niet en zijn met wat studie aan het wankelen te brengen. Daarnaast heb ik ook het verassende f4 gespeeld (tot frustratie van bijvoorbeeld Hans Remmers). Kortom ik weet wat ik ga doen, en Joost nog niet. Daarentegen weet ik weer niet hoe hij gaat antwoorden en dit weet hij vermoedelijk zelf wel. Ziedaar de basis van het psychologische voorspel dat het Gesloten Heusdens karakteriseert.

Goed, duidelijk is dat ik zelfs in de verslaglegging de opening gespeeld heb en dientengevolge het initiatief naar me toe getrokken heb. Positioneel sta ik dus al licht beter. Een stellingsbeeld waarin ik echter al te makkelijk tot te scherpe voorzettingen overga. Ik besluit dan ook nu even rustig na te denken, op mijn handen te gaan zitten, mijn positie te consolideren en Joost zijn reactie af te wachten alvorens verder te berichten. In deze spannende tijden ten allen tijde Uw verslaggever, hopende op een succesvolle woensdag maar bovenal donderdagavond, teken ik:

Hans Sinnige (Gesloten Heusdens Kampioen 2004?????).

P.S. Dit laatste staat zo goed, ik overweeg reeds mijn visitekaartjes aan te passen:


Joost Duquesnoy, 24 juni 2004

Spannende dag? Ik dacht het niet.

Ik ga er van uit dat mijn tegenstander hiermee doelt op het al dan niet doorgaan van het oranje team bij het EK in Portugal. Voor de echte kenners was natuurlijk gelijk na het verlies tegen Tsjechië al duidelijk dat "der mannschaft" kansloos was. Dat geldt dus ook voor Hans.

Hoe serieus moet ik iemand nemen die het heeft over het Gesloten Heusdens 2005, wiens software het woord 'prestigieuze' niet kent, die denkt dat Chéron zich ergens in vastgebeten heeft, terwijl de goede man al sinds 1980 onder de zoden ligt, en die allerlei listige trucs moet bedenken om toch maar met wit te kunnen beginnen. Ik wilde er om spelen. Ik had er de hele zondag al voor uitgetrokken. Hans gebruikt nu eenmaal veel tijd. Ook, en vooral, op het Internet. Na het slaken van de kreet "dan heb ik wit", werd mijn protest beantwoord met de mededeling "Speler niet gevonden", wat mij doet vermoeden dat de verbinding blijkbaar plotseling was verbroken.

Hans is zo vriendelijk al zijn overwegingen voor de keuze van zijn openingszet op tafel te leggen. Dit lijkt een teken van kracht maar het doet niet terzake. Op elke willekeurige zet staat mijn strategie vast. Direct door naar het eindspel, met of zonder voordeel, of zelfs met nadeel, maakt niet uit. In onze laatste partij (een vluggertje) stond ik een toren tegen twee verbonden vrijpionnen op de 2e en 3e rij achter. De uitslag laat zich raden. Ik heb een visioen waarbij Hans bleker wordt naarmate er meer stukken van het bord verdwijnen.

Ik zal jullie niet verder vermoeien met lege woorden en holle frasen, zoals Hans dat doet. Mijn volgende bijdrage zal van een hoog schaaktechnische gehalte zijn, met een grondige analyse waar het bij Hans allemaal fout ging. Dan kunnen jullie hier het komende seizoen ook je voordeel mee doen.


Hans Sinnige, 25 juni 2004

De eerste partij is geschiedenis. En zoals hierboven reeds aangegeven. Het niveau is zeer hoog. Hierbij doel ik niet op het schaaktechnisch niveau, maar op de uiterst boeiende diepere dimensie van het schaakspel: De psychologisch oorlogsvoering.

Al eerder heb ik aangegeven hoe belangrijk dit element in de schaaksport is. Spelers als Fischer en Korchnoi zijn er grootmeesters in gebleken. Wapens als 'stoelkeuze', het aangeven van yoghurt over links danwel rechts, en zelfs het inzetten van paragnosten danwel vrouwelijk schoon, zijn inmiddels tot standaardrepertoire geworden.

Mij bleek gisterenavond heel duidelijk dat Joost al zijn voorbereidingsenergie had gestoken in het ontwikkelen van nieuwe wapens in met name dit aspect van de schaaksport.

Een aantal illustrerende bewijzen
1. Joost komt op tijd. Dit is onder schakers zeer ongebruikelijk, in Brabant eenvoudigweg 'not done' en in het geval van Joost al bijna een juridisch bewijs van valse intenties. Zo iets doe je gewoon niet. Behalve als er valse opzet in het spel is.
2. Het tweede voorbeeld is zomogelijk nog duidelijker en ook veel ingrijpender. Het werd mij duidelijk na de openingszetten. Ik opende met wit, (conform plan) met d5. Joost antwoordde geheel onverwacht (en snel!!) met f4. Al noterend schoot ik bijna van mijn stoel af. Dit ken ik niet. Dit heb ik nog nooit gezien of gelezen (en in mijn geval wil dat wat zeggen, dat moge duidelijk zijn). Ik besloot even naar de wc te gaan om tot zinnen te komen (en misschien even snel de bibliotheek in te stappen om toch even wat op te slaan). Aldaar (juist daar) werd mij helder wat er gebeurd was. HET BORD LAG VERKEERD OM. Need i say more???? Hoe doortrapt kan je zijn????. Natuurlijk besloot ik er geen melding van te maken (zou psychologisch erkenning van meerdere zijn). Maar vanaf dat moment kost het noteren van elke zet mij 5 seconden extra omdat ik elke keer uit moet rekenen wat de velden zijn. En daarnaast is mijn encyclopedische openingskennis nutteloos. Voorwaar een verwerpelijke edoch briljante zet.
3. Joost bestelt :iets fris-achtigs, spa-rood of desnoods kraanwater Ik weet het nog precies. Ik heb het ook letterlijk weergegeven vanwege de relevantie. Ten eerste schrik ik natuurlijk van dit soort bestellingen. Ben ik niet gewend. Ten tweede laat hij mij keuze-vrijheid. Kost weer mentale kracht. Ik moet weer het initiatief nemen, keuzes maken. Al mij keuze-makende vermogens moeten natuurlijk in de partij aangewend worden. Ten laatste weet ik natuurlijk niet waar de spa-rood of zo', te vinden is. Hebben we dat uberhaupt wel??. Ik heb een grote kelder. Kostte me zeker een kwartier om dit probleem op te lossen. Schande, zeg ik U. Schande voor dit soort sport-vervalsing!
4. Joost zijn strategie. In dit laatste punt blijkt echt het briljante plan achter Joost zijn voorbereiding. Hij had reeds aangegeven door nietsdoen snel het eindspel op te zoeken. Was ik dus op voorbereid. Vind ik niet echt elegant, maar zal ik niet over zeuren. Als iemand met nietsdoen wil winnen, staan de regels dit toe. Joost ging echter belangrijk verder. Joost kent mij goed. Heeft reeds vaak gespeeld (zie de verzamelde werken: GHK over de laatste millenia) en weet goed waar ik niet-goed in ben. Dat is namelijk het winnen van gewonnen stellingen. Gewonnen stellingen verlies ik paradoxaal genoeg, bijna altijd. Verkramping, nonchalance, angst. Een combinatie hiervan wellicht?. Verloren stellingen daarentegen worden daar probleemloos in winst omgezet. Niets is inspirerender dan een pion achterstand in dramatische stand. Daar word ik scherp van. Dan komen er (als ware het uit het niets) creatieve hoogstandjes op het bord. Ik heb wel eens geprobeerd om mentaal eea te doorbreken door 'gewonnen'-stellingen ter herdefinieren als 'verloren'-stellingen teneinde ze alsnog te winnen. Werkt niet. Gewonnen stellingen winnen door ze als verloren te beschouwen is veel te eenvoudig. Er is maar een manier om dit probleem op te lossen: Je moet een verloren stelling zien te krijgen. Die win je dan gewoon. Joost begrijpt deze concepten volledig. Ik wil niet zeggen dat hij met hetzelfde probleem worstelt, maar hij weet wat mijn probeem is. Wat doe hij dus: Hij geeft mij een gewonnen stelling. Dodelijk, briljant, pyschologisch de spijker op de kop. Hij doet dit door op zet 12 mij met het briljant ogende Dd4 een pion te laten winnen. Had ik niet gezien, is zijn zwakke verweer. Jaja, ik weet wel beter. Zo slecht is Joost nou ook weer niet. Kom kom, ik ben niet dom. Joost, jongen, je bent doorzien en betrapt.

Toen mij deze aanpak duidelijk werk (dus op zet 12), besloot ik tot tegenmaatregelen. Ik moest wel, ik dreigde tenonder te gaan aan pionwinst. Ik greep op 2 manieren in.

1. Ik zorgde voor spanning op TV. Het volume omhoog, de deur op een kier. En via contact in Portugal voor spannende verwikkelingen gezorgd. Terloops vermeldde ik de tussenstanden. Joost kon zich niet beheersen en moest en zou gaan kijken. Kijk, daar had hij niet van terug. Zo kwam ik weer in de partij, maar ik (ook ik) besloot verder te gaan.
2. Ik wierp mijn hele gezin en aanverwanten in de strijd.
   Ik gaf opdracht tot het maken van luidruchtige ruzie. Normaals niet iets waar ik graag opdracht voor geef (danwel HOEF te geven), maar gisterenavond moest ik wel. Dit werkt, kan ik U zeggen. Er werd ook overtuigend en buitgemeen natuurlijk geacteerd. Perfectie werd bereikt door de hond en de parkiet. Onze Jip heeft werkelijk op bovennatuurlijke wijze Joost ge-irriteerd. Tegen hem aan blaffen, eventueel een plas tegen been. Desnoods wat sexueel georienteerd gedrag. Natuurlijk alleen als Joost aan zet was. Het beste resultaat haald ik met de parkiet. Die heeft minutenlang rond zijn hoofd gecirkeld. Veel schreeuwen. Hier en daar wat laten vallen. En zo'n best vang je niet makkelijk, dat begrijpt U. En van de klok afblijven, Joost. Jij bent begonnen, nu moet je het ook maar uitzitten. Ik doe het niet graag, maar we spelen niet om niets. Het belang weegt

U begrijpt, de eindstand werd remise. Ook in deze elementen blijken we aan elkaar gewaagd.

Volgende week naar Joost. Ik zal gewapend zijn.


Joost Duquesnoy, 28 juni 2004

Is Hans vooral bezig met de psychologische oorlogsvoering van het Gesloten Heusdens Kampioenschap 2004. Houd ik het maar beperkt tot het schaaktechnische deel. Overigens hulde aan Hans die toch tot diep in de nacht bezig moet zijn geweest met het schrijven van een verslag. De partij was rond een uur of elf afgelopen en het verslag, inclusief een overigens oppervlakkige analyse, is de ochtend erop om negen uur verstuurd! Dit duidt op een vorm van bezetenheid waardoor schakers bij veel mensen een psychopathisch beeld oproepen. De wijze waarop hij zijn gezin inschakelt (en terroriseert) voor de psychologische oorlogsvoering tijdens deze match doet vermoeden dat opname in een gesloten inrichting niet uitgesloten kan worden.

Ook ik zal gebruik maken van alle al dan niet toegestane tips en trucs. Voor komende donderdag ziet het scenario in Oud Heusden er als volgt uit:Ik verwacht Hans rond 20:00 uur, maar waarschijnlijk komt hij te laat. Tussen 20;00 en 20:30 zullen er verscheidene relletjes in het dorp zijn, langs de route die Hans volgt. Ik heb dit afgesproken met dezelfde onverlaten die dit ieder jaar met nieuwjaar in het dorp doen. Zij zochten sowieso een mooi trainingsmoment, en hebben dat hiermee gevonden. Het bord waarop we spelen zal niet voorzien zijn van nummers, wat de verwarring bij Hans zal doen toenemen. We spelen met een ouderwetse klok, waarbij ik wel en Hans niet aan het getik gewend is (ik slaap al heel de week met deze klok naast mijn bed). Ik onthoud mij van het drogeren van Hans middels het toevoegen van onwettelijke stoffen aan zijn consumpties. Niet omdat ik dat niet ethisch verantwoord vind, maar ik wil het risico niet lopen dat hij niet meer bekwaam is naar huis te gaan en daarmee ook voor de nacht van mijn gastvrijheid gebruik zou moeten maken. Om 21:15 verbreekt de vrijer van mijn dochter de verkering. Dit zal luidkeels in de speelruimte plaatsvinden, mocht dit niet genoeg zijn dan offert ook mijn andere dochter haar verkering op. Om 22:00 overlijdt mijn schoonmoeder, ook in de speelzaal.

Zoals beloofd een grondige schaaktechnisch verantwoorde analyse van de eerste partij. Het commentaar van Hans is ter vermaak (zeker niet ter lering!) herkenbaar toegevoegd.

Sinnige,H (1720) - Duquesnoy,J (1856)
Heusdens Gesloten te Heesbeen, 24.06.2004 B29: Sicilian: 2 Nf3 Nf6 (Nimzowitsch Variation)

1.e2-e4 c7-c5 2.Pg1-f3 Pg8-f6 Commentaar van Hans: wat is dit????, nu reeds uit al (AL!!) mijn boeken. verkeerd genoteerd?? moet het niet Pc6 Svesnikov zijn? Nee hoor, Joost heeft een obscuur zij-variantje gevonden. Hoever kan je gaan om iemand uit zijn repertoire te houden??. 3.Pb1-c3 e7-e6 4.e4-e5 Pf6-d5 Commentaar van Hans: Ik speel op e6-systemen in een siciliaan graag d3. Maar dan hoort mijn paard via d2 naar f1 en vandaar naar e3. Hier staat hij al op c3. Is dit belangrijk?? Ik weet het niet!. Twijfel, twijfel ,twijfel. Toch maar e5 gespeeld 5.Pc3xd5 e6xd5 6.d2-d4 d7-d6 7.Lf1-b5+ Pb8-c6 8.0-0 Lc8-g4
Diagram 1 na 8... Lg4
Zet een aap achter een typemachine. Hoe groot is de kans dat hij de verzamelde werken van bijvoorbeeld Jan Wolkers uittikt. Volgens mij groter dan dat ik verwachte dat mijn opponent de weerlegging van deze zet zou vinden. Overigens was ik hier danig in de war door een nogal hoog oplopend dispuut tussen een hond, een kanarie en enkele puberende tieners. Anders was mijn beoordeling hier wel anders geweest. De theorie gaat hier verder met 8...Lf8-e7 9.c2-c4 Lc8-e6 10.Lc1-e3 Dd8-b6 11.a2-a4 a7-a6 12.a4-a5 Db6-c7 13.e5xd6 Dc7xd6 14.d4xc5 Dd6-d8 15.Lb5xc6+ b7xc6 16.Pf3-e5 Dd8-c7 17.Dd1-a4 met iets beter spel voor wit.
9.e5xd6 Dd8xd6 10.Tf1-e1+ Lf8-e7 11.d4xc5 Dd6xc5 12.Dd1-d4 0-0 De variant 12...Dc5xb5 13.Dd4xg7 Th8-f8 14.Dg7xg4± leek mij weinig aantrekkelijk en na 12...Dc5xd4 13.Pf3xd4± kan zwart praktisch opgeven 13.Lb5xc6 Lg4xf3 14.Dd4xc5 Le7xc5 15.Lc6xb7 Ta8-b8 16.Lb7-a6
Diagram 2 na 16 La6
Veel beter is 16.g2xf3 Tb8xb7 17.c2-c3, wat wit een duurzaam voordeel geeft door de meerderheid op de damevleugel. Hier beginnen zich al de contouren van het zwakke witte spel in een betere stelling af te tekenen. 16...Lf3-e4 17.La6-d3? Een vraagteken is op zijn plaats. Na 17.c2-c3 Tb8-b6 18.La6-f1 a7-a5 staat wit duidelijk beter. Vrijwillig wordt hier een zwakke pion op d3 gezocht en gevonden, waarna wit ook nog eens problemen krijgt met de verdediging van zijn pion op b2 17...Le4xd3 18.c2xd3 Lc5-d4 19.Ta1-b1 Tf8-c8 20.Lc1-e3 Commentaar van Hans: Hier besluit ik de pion maar terug te geven in verband met eerder beschreven psychologische beschouwingen. Natuurlijk verdedigt Td7 te pion uitstekend, maar dan blijf je met een gewonnen stelling zitten die vermoedelijk verloren wordt. Dan liever een gelijke stelling met daarom dus, weer winstkansen Ld4xe3= 21.f2xe3
Diagram 3 na 21 fe3;
Gedwongen want na 21.Te1xe3 Tb8xb2! 22.Tb1-e1 Kg8-f8 heeft zwart groot, waarschijnlijk zelfs beslissend voordeel 21...Tc8-c2 22.Te1-c1 Tb8xb2
Diagram 4 na 22 Tbb2;;
Hier had wit geen rekening mee gehouden. Mijn tegenstander dacht dat de pion niet genomen kon worden, immers 22...Tc2xb2?? verliest na 23.Tb1xb2. Hier wordt een van de beperkingen van mijn opponent zichtbaar. Hij overziet zetten, vooral belangrijke kleine tactische wendingen. Hierover later meer 23.Tc1xc2 Tb2xb1+ 24.Kg1-f2 g7-g6 25.e3-e4 In zijn oppervlakkige analyse geeft wit hier aan niet te geloven in 25.d3-d4. Toch is dat de enige manier om een klein voordeel voor wit te behouden. Nu is de stand gelijk en volgt een fase van wederzijds manoeuvreren waarbij zwart langzaam maar zeker een klein voordeel krijgt. 25...d5xe4= 26.d3xe4 Tb1-a1 27.Kf2-e3 Kg8-g7 28.Ke3-f4 h7-h6 29.Kf4-e5 g6-g5 30.g2-g4 In zijn analyse vraagt wit zich af of dit een verliespoging is. Ik kan hem geruststellen, dat is het niet. De zet is gelijkwaardig aan alternatieven als 30. g3 of 30. Te2. Gezien het stadium waarin de partij verkeerd vermoed ik dat het toeval is Ta1-g1 31.Ke5-f5 Tg1-f1+ 32.Kf5-e5 Tf1-f4 33.Tc2-g2 Tf4-f3 34.Ke5-d5 a7-a5 35.Kd5-c5 a5-a4 36.Kc5-c4 a4-a3 37.Kc4-d5 Wit kan hier een poging ondernemen de zwarte a-pion te veroveren door 37.Tg2-g3. Maar na 37... Tf3-f2 38.Tg3xa3 Tf2xh2 staat zwart vanwege de zwakte van de witte g-pion bijzonder goed, zo niet gewonnen. 37...Kg7-g6 Zwart staat nu een tikkeltje beter 38.e4-e5 h6-h5 39.g4xh5+ Kg6xh5 40.Kd5-e4 Tf3-f4+ 41.Ke4-e3 Tf4-b4 ?
Diagram 5 na 41 ...Tb4;
En hier verzuimt zwart met 41...Kh5-g6! de winst te pakken. Wit heeft praktisch geen mogelijkheid meer de pion op e5 te behouden vanwege de dreiging Kg6-f5. Daarna is het slechts een kwestie van techniek. 42.Ke3-d3 g5-g4 43.Tg2-f2 Kh5-g6 Een interessante poging is hier 43...Tb4-b2 maar na 44.Tf2xb2 wordt niet meer dan remise bereikt zoals uit de volgende lange en vrijwel geforceerde variant moge blijken a3xb2 45.Kd3-c2 b2-b1D+! Hier blijkt wederom de eerder genoemde tekortkoming van Hans. Tijdens de post mortem bleek hij deze kleine tactische finesse, waardoor zwart met schaak promoveert, geheel over het hoofd te hebben gezien. Overigens is het verder na 46.Kc2xb1 Kh5-h4 47.a2-a4 Kh4-h3 48.a4-a5 Kh3xh2 49.a5-a6 g4-g3 50.a6-a7 g3-g2 51.a7-a8D g2-g1D+ 52.Kb1-c2 Dg1-c5+ 53.Kc2-d3 Dc5xe5 54.Da8-a2+ Kh2-g3 55.Da2xf7 pot remise 44.Tf2-f6+ remise op voorstel van wit.


Hans Sinnige, 5 juli 2004

Joost heeft (wederom) gewonnen. Alle eer aan hem. In alle aspecten van deze boeiende strijd was hij de meerdere.

Ik heb enige dagen genomen voor een start van de verwerking. Inmiddels ben ik tot analyse in staat. Op veel meer moet U echter nog niet rekenen.

Eerst het voorspel (Niet het onbelangrijkste element) Joost had in zijn commentaar op de vorige partij (die overigens geheel overbodig voorzien was van de opmerking niet door Fritz te zijn uitgevoerd. De kwaliteit maakte dat reeds afdoende duidelijk) aangegeven welke voorbereidingen hij van plan was te treffen voor de allesbepalende tweede partij.

Eerst had hij de locale hooligans gevraagd te trainen op mijn vermoedelijke pad. Joost is schijnbaar (en hier blijkt toch echt zijn wat beperkte levenservaring) niet op de hoogte van het feit dat bij laagbeschaafde groeperingen 'lelijkheid' bij het bepalen van hierarchische rangordes een belangrijke rol speelt (Kijk bijvoorbeeld eens naar de Orcs!!). Ik zou niet alleen ongemoeid gepasseerd zijn. Vermoedelijk zou ik gevraagd zijn de leiding te nemen over de oudejaarsfestiviteiten van 2004. Die had ik natuurlijk geografisch geconcentreerd in Joost zijn achtertuin.

Dan had hij zijn dochters ingezet. Gelukkig ben ik (bijna 20 jaar getrouwd en in het bezit van 3 dochters) immuun voor de diverse verleidingen van het vrouwelijk geslacht. Vriendelijk lachend had ik eea doorstaan.

De opmerking tav zijn schoonmoeder besloot ik als zijnde bluf te negeren. Ik kon mij niet voorstellen dat een doorgaans sympathieke jongen als Joost op een dergelijke wijze misbruik van de situatie zou nemen.

Al deze overpeinzingen bleken overbodig toen Joost 5 minuten (!!) voor mijn vertrek (een tocht, vergeleken waarbij het brengen van een ring naar een vulkaan, kinderspel is) opbelde met het verzoek bij mij thuis te spelen. Vage en zwakke verhalen omtrent huiskappers (Dick, bestaat dit nog???). Ik was te verbouwereerd om te weigeren. Dom natuurlijk. Snel probeerde ik nog een en ander te organiseren. Maar ik kon niet komen tot nieuwe impulsen. Ik had mijn hele arsenaal (noodgedwongen) bij de eerste partij aangewend. In feite verloor ik hier al de partij en het kampioenschap. Briljant, Joost, gewoonweg Briljant.

Toen Joost binnenkwam had ik mijn emoties net weer onder controle. Eerst nog even snel gewezen op wat elementaire blunders in zijn analyse van partij 1. Joost heeft nergens meer dan remise-kansen gehad. Partij was virtueel duidelijk door mij gewonnen. Een beter voorbeeld van plusremises zie je zelden. Joost bleek duidelijk onder de indruk van de diepte en orginaliteit van de ideen die ik uit de losse pols over bord schudde. Het bleker worden (door Joost in zijn visioenen ten onrechte aan mij toegeschreven) nam reeds een aanvang.

De opening verdient vermelding. Waar Joost in zijn zwartbenadering kiest voor anti-schaak (Het door hem als Siciliaans-nimzowitsch omschreven systeem zou wat mij betreft geherdoopt kunnen worden in "the black sheep", vanwege de karakterologische overeenstemming tussen dit beest en het systeem), doet hij dit met wit anders.

Alwaar zijn zwarte siciliaan duidelijk roestig is (als staal-expert kun je deze beoordeling aan mij wel toevertrouwen) is zijn witte siciliaan gemenied,verzinkt of voorzien van emulsie (om maar wat methodes ter roestwering te vermelden).Hier kiest hij voor een open op aanval gebaseerde klassieke benadering. Met andere woorden: Wij speelden de NAJDORF. In deze moeder der systemen kozen wij een scherpe hoofdvariant. Ik ben vanzelfsprekend boektechnisch goed uitgerust. Over de stelling na zet 10 van wit (g4!!) bezit ik ruimschoots 100 pagina's. Joost geeft met 13 f5 (>40 pagina's) duidelijk te kennen dit wel eens gezien te hebben (anders offer je geen pion en tempo), maar was na de voor de hand liggende voortzetting op zet 15 al op zich zelf aangewezen (Lb5 wordt in geen van mijn boeken genoemd, hetgeen volstaat als bewijs van slechtheid).

Natuurlijk krijgt wit aanval. Altijd in de siciliaan, met name in de Najdorf. Maar zettenlang verdedig ik me niet alleen uitstekend, ik speel zetten die mij tegenaanval geven nadat Joost is uitgeraasd. Joost verbruikt in deze fase veel tijd, puft en steunt, bleek, bleker, bleekst. Na mijn 24 ste zet (Le6!!!), heeft Joost nog circa 20 minuten. Ik nog ruim een uur. Fritz geeft hier +4 voor zwart. Joost weet dat en ikzelf natuurlijk ook. Dan besluit Joost tot het inzetten van zijn laatste en dodelijkste wapen. Hij geeft mentaal op, doet snel nonachalant een klein zetje (Db4??) en begeeft zich naar de kamer alwaar de Grieken al bijna van de Tsjechen hebben gewonnen.

Joost verslagen hebbende, wordt ik geconfronteerd met de gevaarlijkste aller tegenstanders.Zijnde: mezelf. Ik hoef alleen nog maar van mezelf te winnen. Het kampioenschap gloort. De reeds voorbereide rondvaart zal plaatsvinden. De t-shirts zijn niet voor niets gedrukt. In gedachten ben ik reeds antwoorden aan het formuleren op de Mart Smeets zijn vragen. Wat gebeurt, U voelt het vermoedelijk reeds aankomen:

IK BLUNDER !!

En dan bedoel ik niet zomaar zo'n klein foutje, die we allen wel eens maken. Nee, IK BLUNDER STEVIG. Niet een pionnetje of een positioneel overzieninkje, nee, ik blunder de partij en daarmede de match. Kd7 (??), terwijl zelfs Fritz na Kc6 of c7 binnen enige zetten opgeeft. Hoe dom kan je zijn??? Hoe is het mogelijk dat de groten der aarde tot dergelijk geknoei in staat zijn.

Is dit gebrek aan concentratie? nonchalance vanwege haven in zicht? Gebrek aan respect voor de duidelijk minder spelende (immers verslagen!!) tegenstander? Ik weet het niet. Wel weet ik, dat ik er nogal eens last van heb. Mijn drie verliespartijen tegen Dick illustreren dit overtuigend. Joost vindt dat dit de mazzel is die bij de aanvaller hoort. Geluk afdwingen, enzovoorts. Ik weet het niet. Ik blunder ook wel eens in de aanval. Geen spel gaat zo genadeloos om met blunders als schaken. Er is geen reparatie mogelijk. Urenlang briljant spelen gaat verloren. Wat een ellende

Joost komt binnen en slaat toe. Hij weet natuurlijk onmiddellijk wat er aan de hand is. Hij schuift het professioneel en geconcentreerd uit. Zelfs het Griekse doelpunt brengt hem niet uit zijn concentratie. Ik wordt misselijk van zelfwalging. Brakend en Blekend trek ik mij terug. In alle eenzaamheid (de WC) kan ik mijn ongenoegen tot grote productie omzetten (Ooit heb ik het meegemaakt dat iemand (nee, niet mezelf) de pot zo volgeproduceerd had, dat het doortrekvermogen niet voldoende bleek. Zich licht schamend (alleen iemand als Hans Remmers zou trots zijn op resultaat) meldde de persoon zich, maar wat dan??? Ik kan U zeggen: de oplossingsruimte is beperkt. OK, dit terzijde). In deze staat ben ik slechts tot primaire functies (bloed pompen, adem halen) in staat. Binnen 8 zetten geef ik op, bijna mat.

Joost is kampioen, ere aan hem, het is verdiend, de regels zijn duidelijk. Er wordt geen compensatie gegeven voor spelkwaliteit. Ik val in een zwart gat (dieper dan het gat waarin Gandalf al vechtend met de balrog viel), tot nu toe gaat het redelijk. Dat wordt natuurlijk wel anders op het moment dat ik de bodem raak.

Bij de verwerking van dit soort emotionele aanslagen bestaan 2 methodes: of je ontkent eea categorisch (selectieve dissonantie), of je verwerkt door er veel mee bezig te zijn. De laatste aanpak geniet de voorkeur omdat je bij de eerste nooit weet,wanneer onverwerkte ellende weer boven komt. Via deze aanpak ben ik nu simultaan bezig met het gehele 2003-2004 seizoen. Mijn hoofd lijkt op een verstopte septic-tank (ik kan dit zeggen, want ik heb dit in de praktijk ondervonden. Toen ik na uren graven het gebeuren openhad bleek ik met mijn hand al graaiend de verstopping niet te kunnen vinden. De vrouw met de tuinslang klaargezet, tot op onderbroek uitgekleed en hup: de tank in. Zelfs staande in de tank bleek ik de verstopping niet te kunnen vinden. iet geaarzeld. Een hand voor de neus, de ander voor de verstopping.Zo ben ik minutenlang ondergedoken gebleven. Later bleek dat septic-tanks niet onderin, maar bovenin doorstromen. De verstopping zat in de achteruin in de wateroverloop. Ruim 4 weken ben ik door mens en dier gemeden. Excuses voor de toonzetting van de terzijdes. Zij reflecteren mijn stemming echter in het bijzonder, daarnaast beogen zij een soortgelijke stemming bij de lezer te bewerkstelligen)

Met de sportiviteit, die de winnaar eigen is, bood Joost aan nog een partij te spelen. Buiten het kampioenschap vanzelfsprekend, voegde hij subtiel toe. Ik weet het nog niet. Ik weet nog even niets. Men moet mij maar even niets vragen. Koortsachtig probeer ik wat positiefs in de situatie te vinden.

Joost heeft natuurlijk niet gewonnen, Ik heb verloren. In beide partijen was ik hem de baas. Hij zal dit in zijn verslag ruiterlijk erkennen. Hij blijkt zijn goede vorm kwijt. Ik heb de mijne terug. Kortom, niets aan de hand. Of houd ik mijzelf voor de gek????

Joost heeft gelukkig afgezien van rondvaarttochten. Ook heeft hij de nationale pers niet betrokken. Wel hoorde ik wat vuurwerk, maar dat kan ook van de locale griek afkomstig zijn geweest. Aan U zou ik dezelfde terughoudend willen vragen. Mocht het mij immers niet lukken, verwerkingsmethode 1 succesvol toe te passen, dan moet ik methode2 hanteren. Het mij herinneren aan dit verlies zou dan slechtgedichtte wonden openrukken en tot gevaarlijke uitspattingen kunnen leiden. (Ik sta in dit geval niet voor mezelf in). Gelukkig zijn mijn collega's op de schaakvereniging sportief en begripvol (Degene die hieraan twijfelen, moeten maar eens driemaal op rij van Dick verliezen, kijk maar eens wat er dan gebeurt). Vol vertrouwen zie ik dan ook hetnieuwe seizoen tegemoet.

Als laatste opmerking de volgende: Het bovenstaande verslag is belachelijk lang. Ik hoor mezelf nu eenmaal graag schrijven. Daarnaast is een belangrijke reden gelegen in het therapeutisch karakter. Daarnaast weet je nooit wat er gebeurt als apen laat typen.


Joost Duquesnoy, 5 juli 2004

Als winnaar van het Gesloten Heusdens Kampioenschap 2004 aan mij de eer om de verslaggeving over dit belangrijke schaakevenement af te sluiten. Natuurlijk zal ik dat doen met een hoogwaardige analyse van de laatste en beslissende partij. Niet alleen op schaaktechnisch gebied maar ook met enkele van de psychologische overwegingen die tijdens deze match van het jaar een rol hebben gespeeld. Ik zal de geachte lezer niet vermoeien met het van mij afschrijven van emoties en frustraties zoals mijn waarde opponent dat heeft gedaan. Wel vraag ik uw begrip hiervoor. De desolate toestand waarin ik huize Sinnige achterliet op die bewuste donderdagavond 2 juli 2004 heeft mij er toe genoodzaakt nog diezelfde avond het maatschappelijke werk in Heusden in te lichten. Ik begrijp dat onderdeel van de therapie het wegschrijven van de frustraties is.

Toch wil ik als reactie nog enkele zaken rechtzetten. Mijn vrouw had inderdaad thuis de kapper besteld. Ik was hiervan op de hoogte en wilde Hans hiermee verassen. Had hij zich ook (en op mijn kosten) nog even kunnen laten knippen. Toen echter bleek dat mijn beide dochters en een van de vrienden zich ook wilde laten knippen begon de twijfel bij mij toe te slaan. Doorslaggevend was dat de kapster met de melding kwam dat haar vriend ook mee zou komen. Het laatste waar ik op zat te wachten was de vriend van de kapster! Hoefde ik haar niet eens naar huis te brengen!

Mijn schoonmoeder had in de ochtend als doorgegeven dat 22:00 niet uit kwam en of het wat later kon. Ik ken haar, dan komt ze niet meer.

Toen ook de hooligans uit Oud-Heusden doorgaven vanwege de kermis in Herpt de afspraak niet na te kunnen komen was er van mijn zorgvuldig geconstrueerde strategie niet veel meer over. Het enige alternatief wat ik kon bedenken was het verplaatsten van de match. Daarom belde ik Hans rond een uur of zeven. Hoe doortrapt kan men zijn. Een van zijn dochters nam op en kwam, na wat overleg op de achtergrond, met de mededeling dat hij de hond was uitlaten en mij later zou terugbellen. Tegen achten opnieuw gebeld, want ik hoorde maar niets. Alsof hij van niets wist was hij akkoord met de verplaatsing van de match. Ongetwijfeld is dat uur gebruikt om nog laatste instructies naar Griekenland te sturen!

Hieronder als afsluiting van dit verslag de analyses van de tweede partij.

Duquesnoy,J (1856)- Sinnige,H (1720)
Heusdens Gesloten te Heesbeen, 01.07.2004 B99: Sicilian Najdorf: 6 Bg5 e6 7 f4 Be7 8 Qf3 Qc7 9 0-0-0 Nbd7

1.e2-e4 c7-c5 2.Pg1-f3 d7-d6 3.d2-d4 c5xd4 4.Pf3xd4 Pg8-f6 5.Pb1-c3 a7-a6 6.Lc1-g5 e7-e6 7.f2-f4 Lf8-e7 8.Dd1-f3 Dd8-c7 9.0-0-0 Pb8-d7 10.g2-g4 b7-b5 11.Lg5xf6 Pd7xf6 12.g4-g5 Pf6-d7 13.f4-f5 Le7xg5+ 14.Kc1-b1 Pd7-e5 15.Lf1xb5+?!
Diagram 1 na 15 Lb5;
Ik moet Hans gelijk geven. Dit is absoluut de verliezende zet. Dat geldt overigens voor alle zetten anders dan Dh5. De loperzet is nieuw (in de circa 1.2 miljoen partijen in mijn database komt deze zet niet voor, en ook op Internet was niets te vinden) en na lang nadenken gespeeld. De doorslag voor deze keus was het commentaar van Hans in een vorig verslag. Zijn angst voor een gewonnen stelling wordt hier ten volle door wit uitgebuit! Voor diegene die interesse heeft in hoe het verder moet na Dh5. Koop een boek! 15...a6xb5-+ 16.Pd4xb5 Dc7-c5 16...Dc7-e7!? Maakt de winst nog eenvoudiger. 17.Pb5xd6+ De7xd6 18.Df3-g3-+ is hier het letterlijke commentaar van Fritz 17.Df3-g3 Lg5-f6 18.Pb5xd6+ Ke8-e7 19.f5xe6 f7xe6 20.Th1-f1 Th8-f8 21.Pc3-d5+ e6xd5 22.Td1xd5 Dc5xd6
Diagram 2 na 22... Dc5;
Hoongelach in het commentaar van Hans als zou ik deze zet gemist hebben. Natuurlijk niet! Iedere beginner begrijpt dat in deze stelling het wit is die voor zijn leven vecht. Dit is de enige manier voor wit om met vage schwindel kansen te proberen te overleven. 23.Td5xd6 Ke7xd6 24.Dg3-b3 Lc8-e6 Wederom Fritz geeft hier voor zwart 24...Kd6-c7 als beter (lees met minder risico, omdat zwart eigenlijk al niet meer kan verliezen) voor zwart. 25.Db3-e3 Lc8-b7 26.Tf1-d1-+ 25.Db3-b4+
Diagram 2 na 25 Db4;
Ik heb een boekje van Mednis waarin alle verliespartijen van Bobby Fischer staan. Al die partijen worden gekenmerkt door één diagram met daaronder de kreet `The losing moment`. Mentaal is de afgebeelde stelling het moment waarop ik win! Speelt zwart hier 25...Kc7 dan is de stelling simpel gewonnen voor hem. De dreiging is La2+ met een overweldigende materiele plus voor zwart en voor wit leidt 26. Dc5+ tot niets. Uiteindelijk is de luxe van een gewonnen stelling voor zwart te veel. Hier bereikt de witte strategie haar hoogtepunt. 25...Kd6-d7? Deze zet werd uitgevoerd op het moment dat de latere Europees kampioen scoorde tegen Tsjechië 26.Db4-b7++- Kd7-d6 26...Kd7-e8 27.Db7xa8+ Ke8-f7 28.Da8-b7+ Kf7-g8 29.b2-b3+- 27.Tf1-d1+ Kd6-c5 28.a2-a3? En hier laat wit het even liggen. Gelukkig zonder ernstige consequenties. 28.b2-b4+ Kc5-c4 29.Db7-b6 Tf8-c8 30.a2-a4 Pe5-d3 31.Db6-b5+ Kc4-d4 32.Db5xd3+ Kd4-e5 33.Dd3-d6+ Ke5xe4 34.Dd6xe6+ Ke4-f4 35.Td1-f1+ Kf4-g5 36.Tf1-g1+ Kg5-f4 37.Tg1-g4+ Kf4-f3 38.De6-e4+ Kf3-f2 39.Tg4-g2+ Kf2-f1 40.De4-e2 is mat, met dank aan Fritz want zelf had ik dat nooit gevonden.
The losing moment!! Diagram 3 na 28... Pc6?;
28...Pe5-c6?? Daar istie dan. Het verliezende moment. Na 28...Tf8-d8 is het remise door eeuwig schaak. 29.b2-b4+ Kc5-c4 30.Db7-c7+ Kc4-b5 31.Dc7-b7+ et cetera. Nu is het verder simpel. 29.b2-b4+ Pc6xb4 30.Db7xb4+ Kc5-c6 31.Td1-d6+ Kc6-c7 32.Db4-b6+ Kc7-c8 33.Db6-c5+ en zwart geeft op